قالب گیری تزریقی و پرینت سه بعدی دو فرآیند تولیدی هستند که در سال های اخیر به دلیل تطبیق پذیری و توانایی ایجاد طرح های پیچیده محبوبیت فزاینده ای پیدا کرده اند.در حالی که هر دو تکنیک مزایا و معایب خود را دارند، بسیاری از مردم در این فکر هستند که آیا چاپ سه بعدی در نهایت جایگزین قالب گیری تزریقی خواهد شد یا خیر.
برای پاسخ به این سوال، مهم است که ابتدا بفهمیم هر فرآیند چگونه کار می کند.قالب گیری تزریقی شامل ذوب گلوله های پلاستیکی و تزریق مواد مذاب به داخل حفره قالب است.پس از سرد شدن و سفت شدن پلاستیک، قالب باز می شود و محصول نهایی خارج می شود.این فرآیند معمولاً برای تولید انبوه قطعات یکسان استفاده می شود و می تواند با طیف گسترده ای از مواد از جمله ترموپلاستیک ها، پلیمرهای ترموست و الاستومرها انجام شود.
از سوی دیگر، پرینت سه بعدی از یک فایل دیجیتال برای ایجاد یک شی فیزیکی لایه به لایه استفاده می کند.این فرآیند شامل ذوب یک رشته یا رزین و اکسترود کردن آن از طریق یک نازل برای ایجاد جسم از پایین به بالا است.پرینت سه بعدی اغلب برای نمونه سازی و تولید دسته های کوچک قطعات با هندسه های پیچیده استفاده می شود.
در حالی که هم قالب گیری تزریقی و هم پرینت سه بعدی مزایای خود را دارند، اما هر کدام دارای مزایا و معایب مشخصی هستند که آنها را برای کاربردهای خاص مناسب تر می کند.قالب گیری تزریقی برای تولید قطعات یکسان با حجم بالا ایده آل است، زیرا می تواند قطعات را به سرعت و کارآمد تولید کند.همچنین مقرون به صرفه تر از چاپ سه بعدی برای مقادیر زیاد است.با این حال، هزینه های اولیه طراحی و ساخت قالب می تواند بسیار بالا باشد و آن را برای دوره های تولید کوچک کمتر امکان پذیر می کند.
از سوی دیگر، پرینت سه بعدی برای تولید قطعات کم حجم یا نمونه های اولیه با هندسه های پیچیده ایده آل است.همچنین نسبت به قالب گیری تزریقی انعطاف پذیرتر است زیرا می توان تغییراتی در فایل دیجیتال ایجاد کرد و به سرعت چاپ کرد.با این حال، چاپ سه بعدی می تواند کندتر و گرانتر از قالب گیری تزریقی برای مقادیر بیشتر باشد.
در سال های اخیر، پرینت سه بعدی پیشرفت های قابل توجهی در قابلیت های مواد داشته است و اکنون قادر به چاپ با طیف وسیعی از مواد از جمله فلز، سرامیک و حتی مواد غذایی است.این امر منجر به افزایش استفاده از چاپ سه بعدی در صنایعی مانند هوافضا، پزشکی و خودروسازی شده است، جایی که طراحی های پیچیده و قطعات سفارشی ضروری است.
با این حال، علی‌رغم پیشرفت‌هایی که در چاپ سه‌بعدی صورت گرفته است، قالب‌گیری تزریقی هنوز هم از نظر سرعت و مقرون به صرفه بودن مزیت قابل توجهی برای تولید در حجم بالا دارد.در حالی که چاپ سه بعدی ممکن است در نهایت جایگزین قالب گیری تزریقی برای کاربردهای خاص شود، بعید است به دلیل محدودیت هایی که از نظر سرعت تولید و هزینه دارد، جایگزین این فرآیند شود.
در نتیجه، در حالی که پرینت سه بعدی در سال های اخیر پیشرفت های چشمگیری داشته است و به یک فرآیند تولیدی محبوب تبدیل شده است، بعید است که به طور کامل جایگزین قالب گیری تزریقی شود.هر دو فرآیند مزایا و معایب خود را دارند و برای کاربردهای خاصی مناسب تر هستند.همانطور که تکنولوژی به تکامل خود ادامه می دهد، این احتمال وجود دارد که هم قالب گیری تزریقی و هم چاپ سه بعدی نقش مهمی در صنعت تولید داشته باشند.
